حکایت نامه : بُرنا و طریقِ عدالت و سِپَر پروردگار و خوبی و یکتاپرستی

با یاد و تمنای یاری از پروردگار یکتا و صمد و بی همتا

حکایت :
در عالم ایام همی میگذرد پس یادآور خوبی و بدی را و آن یوم که برای بَسی غیر از خوبی بُگذَرْدو برای آن بُرنایانِ پیر و جوانِ آخرت اِنگارِ صالِح و نیکو طریقِ جُز خوبی نگردید که آنکه خدا یاری و هدایتش داد پس طیع داشت و پیروی و طبعیت نمود پناه داده شد و پروردگارِ یکتا و صمد و بی همتا گِرآگِردش سِپَر است و هر گاه از میانِ آن بُرنایان یکی را گُفتند که طریقت را بازگو جز به طریقِ عدالت یادآور نَشُد و یکی بود بُرنایی با حِکمت پس یادآور حکمت و آیات و آنگاه که بُرنایِ حکیم را گُفتند بَر طریقِ عدالت یادآور باش پس گُفت درختی را بَر عالم نهاده شده دیدم که بسیاری میوه ها بر آن بود و هرگاه دست به سویِ میوه ای بُردم پیش از آن بُنِ تعقل و تشخیصِ خوب و بد را مبنایِ نفسِ خویش قرار دادم که خدا درستان و نیکان را پناه میدهد و برایشان خوبی است و این وعده ای از سویِ خدای یکتا است که پروردگارِ بی همتای عالمیان از و در وعده ی او تخلفی نیست .

نامه :

یادآور میشوم به آیات خدا و طریقه و طریقه ی بنیان یکتاپرستی و اعجاز و خوبی و درست و نیکو پی و بنا شدنِ بنیان یکتاپرستی .
به امیدِ بهشت و خوبی برای همه و به امیدِ درست و نیکو پی و بنا شدنِ بنیان یکتاپرستی .